Mehwar-e Mardom-e Afghanistan (Afghanistan People’s Axis) : “Position of Mehwar-e Mardom Afghanistan regarding Peace Negotiations
محور مردم افغانستان
ریاست دارالانشاء
موضع محور مردم افغانستان در باره مذاکرات صلح
کابل، ۳۰ سرطان ۱۳۹۸
مدخل
افغانستان در آستانه یک چرخش بسیار مهم تاریخی قرار دارد. گفت‌وگو های ایالات‌متحده امریکا با طالبان در حال نهایی شدن است. همه نشانه‌ها دال بر این است که مذاکرات رسمی میان نمایندگان جمهوری اسلامی افغانستان و گروه طالبان به زودی آغاز خواهد شد. بدون شک که این مذاکرات به مراتب دشوارتر و زمان‌گیرتر از گفتوگوهای میان ایالات متحده و طالبان خواهد بود.
نیرو‌های سیاسی، جنبش‌های مدنی و اجتماعی و همچنان شخصیت‌های سیاسی و رهبران قومی و تمام مردم کشور ما در این اوضاع مسئولیت‌های بزرگ تاریخی دارند. با همه تفاوت‌ها میان جریان ّهای سیاسی در قضایای حکومت‌داری، در مسایل اساسی مربوط به هستی کشور ما و نظام قانون‌مدار جمهوریت نباید اختلاف بنیادی وجود داشته باشد.
پاسداری از نظام جمهوری اسلامی و اصول بنیادین قانون‌اساسی کشور، آن ارزش‌های اند که می‌توانند موجب تامین یک صلح پایدار مبتنی بر عدالت و آزادی در افغانستان بشوند. مردم افغانستان نشان دادند که مدافع جمهوریت اند و حاضر نیستند به آن‌چه که موجب صلح و تامین وحدت‌سراسری مردم نشود، توافق کنند. صلح باید موجب تحکیم استقلال و وحدت‌ملی مردم افغانستان بشود.
از طرف دیگر مردم افغانستان از این جنگ طولانی که چهار دهه می‌شود در کشور ما جریان دارد، خسته شده اند. مردم خواهان یک صلح عادلانه، پایدار و همیشگی اند.
محور مردم افغانستان طرح زیر را به نیرو‌های سیاسی کشور و به حکومت وحدت‌ملی برای به میان آوردن یک موضع مشترک و توافق روی ساختار‌ها و روند‌های رسیدن به صلح پیشنهاد می‌کند. تاکید بر انحصار نمایندگی از تمام مردم افغانستان از جانب حکومت وحدت ملی و حکومت‌زدایی در مذاکرات صلح، موقعیت ما را در گفتوگوهای صلح تضعیف می‌کند. ما با همه تفاوت‌های پایه‌ای که با حکومت و برخی از نیرو‌های سیاسی در افغانستان داریم، خواهان تشکیل یک هیات ملی و افغانستان شمول مذاکره کننده با طالبان می‌باشیم و در این راستا آماده هر‌نوع همکاری می‌باشیم. بدین منظور اقدام‌های زیر را لازمی می‌دانیم:
1.
ایجاد شورای ملی صلح
الف: شورای ملی صلح مرکب از شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی، بزرگان ملی و محلی، نمایندگان احزاب مطرح، جنبش‌ها و جامعه مدنی، نمایندگان زنان، جوانان و نمایندگان حکومت می‌باشد. این شورا قضایای اصلی مربوط به صلح را رهبری می‌کند. شورا تا به فرجام رسیدن مذاکرات صلح دارای تشکیلات اجرایی می باشد که بودجه آن توسط حکومت تامین می‌شود. شورا به انتخاب رهبری خود می‌پردازد.
با تشکیل شورای ملی‌صلح، شورای عالی صلح کنونی و وزارت تازه ایجاد شده دولت در امور صلح لغو می‌شوند.
ب: شخصیت‌های سیاسی، جریان‌ها، احزاب و جنبش‌های سیاسی و اجتماعی و حموت افغانستان در مشورت با همدیگر شورای ملی صلح را تشکیل می‌دهند.
2.
تشکیل یک هیات مذاکره کننده ملی:
الف: این هیات باید در برگیرنده نیرو‌های سیاسی، اجتماعی، مذهبی، گروه‌های زنان، جوانان و جنبش‌های مدنی و همچنین نمایندگان حکومت وحدت ملی باشد. تعداد اعضای هیات مذاکره کننده در عین زمانی که باید در برگیرنده طیف‌های گوناگون باشد، باید از ترکیب افراد آگاه به ارزش‌های جمهوری اسلامی افغانستان، دارای دانش و تجربه مذاکره، با تجربه۷ وفادار به استقلال تمامیت ارضی، وحدت‌ملی و دارای شکیبایی استراتژیک باشد.
ب: تعداد افراد مذاکره‌کننده نباید به اندازه‌ی باشد که امکان بحث و گفت‌وگو و تمرکز بر قضایای اصلی را مانع شود. تعداد حد اکثر پانزده‌تن با درنظرداشت موثریت گفت‌وگو‌ها بسیار منطقی به نظر می‌رسد.
ج: هیات مذاکره کننده از جانب حکومت و طیف‌های سیاسی، مدنی و اجتماعی انتخاب می‌شود.
د: هیات مذاکره کننده دارای رییس، معاونین و سخن‌گو می‌باشد که از جانب اعضای هیات انتخاب می‌شوند.
ه: نقشه راه صلح و قدم‌های که باید در این راستا بر‌داشته شوند با اشتراک هیات‌مذاکره کننده و متخصصان تهیه شده و به تایید شورای ملی صلح رسانیده می‌شود.
و: مکان برگزاری گفتوگوهای صلح و زمان آن را شورای ملی صلح از جانب افغانستان تعیین می‌کند.
ز: هیچ تبعه خارجی نمی‌تواند عضو و یا مشاور هیات مذاکره‌کننده باشد.
ح: توافق‌های هیات مذاکره کننده در صورتی قابل ارایه به لویه جرگه افغانستان است که مورد تایید شورای ملی‌صلح قرار بگیرد. تصمیم نهایی در این باره را لویه‌جرگه مردم افغانستان اتخاذ می‌کند.
3.
لویه جرگه صلح:
الف: مرجع عالی و نهایی برای تایید توافق‌های صلح لویه‌جرگه مردم افغانستان است.
ب: این لویه جرگه با در نظرداشت ارزش‌های مشارکتی و تنوع اجتماعی و قومی مردم افغانستان با درنظرداشت ارزش‌های قانون اساسی و پیش‌رفت‌های سال‌های اخیر در عرصه‌های مشارکتی ایجاد می‌شود.
ج: شورای ملی صلح لویه جرگه صلح را برگزار می‌کند و حکومت بودجه لازم را در اختیار آن قرار می‌دهد.
د: لویه‌جرگه صلح پس از برگزاری کنفرانس بین‌المللی دایر می‌شود.
4.
کنفرانس بین‌المللی
الف: یک کنفرانس با شرکت کشور‌های منطقه، کشور‌های بزرگ و کشور‌ها و نهاد‌های بین‌المللی دخیل در قضایای افغانستان به منظور حمایت از توافقات صلح برگزار می‌شود.
ب: شرکت کنندگان در این کنفرانس به خصوص کشور‌های بزرگ اجرایی شدن توافقات صلح را تضمین می‌کنند.
ج: کشور‌های همسایه افغانستان در مذاکره با افغانستان و با تضمین بین‌المللی، تعهد شان را به عدم مداخله در امور داخلی افغانستان و اجتناب از هر نوع استفاده از خاک افغانستان به منظور فعالیت‌های تخریبی و رقابتی ابراز می‌کنند.
د: افغانستان تعهد می‌کند که به هیچ کشور و یا سازمان نظامی و یا تروریستی اجازه استفاده از خاک این کشور علیه کشور‌های دیگر را نمی‌دهد.
ه: افغانستان تعهد می‌کند که وارد هیچ پیمانی که موجب خدشه‌دار شدن اصل بی‌طرفی افغانستان شود، نمی‌شود.
با احترام
محور مردم افغانستان
Revisions:
This article was last updated on 28 Apr 2020
Tags:
Mehwar-e Mardom
peace plan
Rahmatullah Nabil
Taleban talks
