Two of Afghanistan’s most important political parties – Afghan Millat (Afghan Nation) and Hezb-e Islami Afghanistan – held leadership elections during the first days of October, Millat chose a new leader, Hezb, the incumbent. Although both parties belong to the unofficial government coalition in Kabul, they have recently joined a coalition advocating clean and timely presidential elections in 2014. In AAN’s continuing reporting (in reports and blogs) about Afghanistan’s political parties, Gran Hewad and Obaid Ali look at the outcome and context of the two events (with input by Thomas Ruttig).
The Afghan Millat party – one of the oldest in the country – has elected a new leader at its sixth congress, Stana Gul Sherzad, previously the party’s Secretary General. He replaced Anwar-ul-Haq Ahadi, the current Minister of Commerce and Industries, who had led the party since 1995. Ahady, who was present at the congress, congratulated his successor – and set another example of an elected leadership transition, still an exceptional case in the history of Afghanistan’s parties.(1) Sherzad told AAN that he had been the only candidate for the position after neither Ahadi nor the former head of the Independent Directorate for Local Governance and so far deputy chairman of the party, Ghulam Jilani Popal, stood for the position and another candidate withdrew in Sherzad’s favour. The previous fifth congress of the party was held five years ago in Kabul.
The new party leader, Stana Gul Sherzad, is 58 years old and was born in Sherzad district of Nangarhar province. He studied social sciences at University of Kabul. After doing his then compulsory service in the army, he worked as a teacher, and after the PDPA coup d’etat in 1978, migrated to Pakistan. After his return after the end of the Taleban regime, he worked for his party and did not hold any governmental positions. When elected leader of the party, Sherzad gave a speech, introducing himself as ‘not a khan, neither a wealthy nor powerful man, [but] a member of a middle class family.’ He spoke in favour of transparent elections and ‘clean’ election results. He also attacked the current government for failing to draw up a comprehensive strategy for combating administrative corruption. He referred to the Pakistani ‘rocket shelling of Kunar province’ but without mentioning the neighbouring country’s name, adding that Afghanistan ‘needs to sign strategic pacts’ with allied countries ‘for our own security and stability’. (Afghan Millat members, however, had participated in anti-Pakistani protests – for photos, click on ‘Bildergalerie’ on the party’s website here.) He also called on countries still hosting millions of Afghan refugees not to force them to leave and on the Kabul government to develop a ‘clear plan for their return to the country.’
The approximately 1500 participants, who had been elected by the provincial branches of the party, also voted in 41 (from 76 candidates), of the party’s Shura-ye ‘Ali (Supreme Council)(2) – they include five women. This was during the three-day meeting that started in the Loya Jirga hall in Kabul on 2 October. They will hold these positions for the next four years. According to the party’s constitution, the 41 members of the Supreme Council and the party leader will elect the nine members of its executive council and a secretary for the party in coming days.
The congress also amended the party’s constitution. It decided to change the official name to ‘Afghan Millat Party’. So far, the official name was ‘Afghanistan Social Democrat Party’ but it was always known as ‘Afghan Millat’, after its publishing organ that has been existing since the so-called ‘decade of democracy’ from 1964 to 1973. The party also had lost the Afghan observer seat in the (social democrat) Socialist International which it held for many years after 2001. It also abolished the position of deputy leader of the party. Furthermore, a procedure for the selection of the party’s presidential candidate was approved. While in the past, the party’s leadership council would select one out of two candidates, now the party’s provincial council secretaries have a vote as well. On the last day of the congress, the party’s old and new leaders, Ahadi, Sherzad and Jilani Popal, criticised the government’s policies on elections and reconciliation, but welcomed the series of strategic agreements concluded with other countries.
Afghan Millat is the party with the longest uninterrupted activity in Afghanistan.(3) It was founded in 1966 by the popular, German-trained former Kabul mayor Ghulam Muhammad Farhad, (1901-84) – known as ‘Engineer’ or ‘Papa Farhad’. During the anti-Soviet jihad, it operated in close cooperation with Pir Gailani’s National Islamic Front of Afghanistan (NIFA); former party leader Ahady is the NIFA leader’s son-in-law.
Often accused of being a Pashtun nationalist, irredentist or even ‘chauvinistic’ party, Afghan Millat has attempted, since 2001, to shed this impression by attempting to recruit members among non-Pashtuns(4). Although, with the cabinet position of its previous leader Ahady, it is part of President Hamed Karzai’s unofficial government coalition(5), it has joined 19 other parties and coalitions, in signing a ‘Democracy Charter’ in late September under a so-called the ‘Cooperation Council of Political Parties and Coalitions of Afghanistan’ that calls for clean elections and a greater role for political parties.
By contrast, Hezb-e Islami Afghanistan (HIA) – one of the major Islamist mujahedin parties (tanzim) in the country that has been linked to numerous war crimes and human rights abuses during the civil wars of the 1980s and 1990s – has re-elected its current leader. During a gathering of its leadership council(6) on 3 and 4 October, Minister of Economy, Abdulhadi Arghandiwal, kept the upper hand over Mawlawi Sarfaraz, a former Hezb commander from Nangarhar and member of the party’s leadership, and Engineer Muhammad Khan, a former Ghazni MP. All three candidates had been nominated from within and by the party’s ‘Founders’ Council’. Membership in this council is a requirement to become the party’s leader. Arghandiwal was elected for the coming two years. 35 candidates were also nominated for the 21 seats on the executive council; the results of this election have not been announced yet.
Arghandiwal, in a speech after his re-election on 4 October, announced that the party would introduce its own candidate for the 2014 presidential election. However, he kept the option open for talks with other groups in order to find a joint contender. The President, however, seems to prefer a successor from his own family.
Hezb-e Islami is also a part of Karzai’s unofficial government coalition and possibly the most influential political party there, with a number of ministers and a strong (unofficial) faction in the parliament’s lower house. One wing of the party, led by Gulbuddin Hekmatyar, is the second largest group in the current insurgency. In mid-September, it claimed responsibility for a suicide bombing in Kabul carried out by a woman that killed 12 people. This led to members of the Kabul-based faction of the party distancing themselves from Hekmatyar’s faction in the strongest words used so far between the two sides when Hezb member and former MP, Abdul Jabar Shulgari, was quoted as saying: ‘After this attack there won’t be a big chance for Hezb-e Islami [sic – still using the same name] to negotiate with the Afghan government. This bombing now has shown the Afghan nation that Hezb-e Islami is not as moderate as they thought it was. This attack brings many questions to the mind of the people and raises many questions about the credibility of Hezb-e Islami.’ This still fall short, however, of an official distancing by the party’s leadership.
In what looks like a coincidence, President Karzai also talked publicly about the elections at a press conference held in Kabul on 4 October. Trying to diffuse concerns that he might stick to the presidency and alter the timeline for the elections, he declared that ‘elections will be held definitely, 100 per cent and on time,’; no circumstance, insecurity or ‘foreign propaganda’ would prevent a vote. He added that, ‘in 2014, when my term expires, I will not be a legal president of Afghanistan for even a day,’ and that, ‘any election, even if it’s incomplete, is better than an illegal government’.
This contradicts, however, a statement of the First Vice President Marshal Muhammad Qasem Fahim made on 9 September, on Ahmad Shah Massud’s martyrdom day. There he said that in a situation like the current one holding accountable and inclusive election, ‘in which all Afghans can vote’, would be impossible and did not rule out a postponement of the upcoming presidential elections.(7) It remains to be seen whether the President’s latest statement is the final clarification of these issues.
(1) Ahady’s readiness to step down might also be linked to President Karzai’s preference that cabinet members do not possess a party membership.
(2) The members of the Supreme Council are:
Abdul Sabur Khedmat, Gholam Jilani Popal, Engineer Hamidullah Qalandarzai (former deputy communications minister and Khost governor), Dr Ghulam Faruq Miranai, Dr Muhammad Rahim Pashtunyar (he once led a leftist breakaway group, called Wolesi Millat that reunited with the main party after 2001), Ma’ruf Fazli (a parliamentary candidate in 2010 in Herat but disqualified by IEC), Abdul Ali Sarwari, Rahman Shah, Muhammad Ishaq Zaki, Abdulsamad Stanakzai, Abdul Hamid Namju, Faridullah Hessam, Engineer Raz Muhammad Faiz (a former Takhar MP), Gholam Sakhi Rahmanzai, Fazel Khaleq Shinwari, Mirwais Ahmadzai, Muhammad Sharif, Wais Sultani, Sher Agha Sayedi, Andalebzada, Muhammad Ayub Ishaqzai, Haji Nezamuddin, Muhammad Azim Spin, Shah Wali Ishaqzai, Sarbeland Khan, Muhammad Na’im, Muhammad Jan Naseri, Dr Nasim, Muhammad Ishaq Daqiq, Dr Ahmad Shah Zamanzai, Habib Rahim, Ahmad Shah Ahmadzai, Muhammad Kabir Rahmani, Ajar Khan, Dr Abdul Qayum Aref, Rafiullah Rafi (a well-known political analyst and author) and (the five women) Roya Safi, Zarmina, Nuria Aryan, Roshan Watanpal and Zeba Safa.
(3) There is another faction, now called the Afghan Nation’s National Progressive Party (De Afghan Mellat Melli Mottaraqi Gund) led by Ajmal Shams, son of Shams-ul-Huda Shams, this faction’s deceased founder. It is not registered as a party in Afghanistan, but is active nevertheless.
(4) In an April 2009 interview with Tolo TV (source: BBC monitoring), Ahady said: ‘The Afghan Mellat party is for all Afghans. […] I strongly reject the claim that Afghan Mellat party is only the party of Pashtuns. […] We have members from all ethnic groups. We have offices in Bamian and Daikondi. There are many of our Hazara brothers and sisters in this party. We had a grand gathering the other day and more than 3,000 members attended it. […] Furthermore, we have many Uzbek members. I think we have more members in Rostaq [district in Takhar province in the northeast] than any other party. We have many supporters in Sar-e Pol and Badakhshan. We have many Tajik friends.’
(5) Before the 2009 presidential elections (and after initial indications that Karzai might not run again), Ahady had stepped down as Karzai’s finance minister and declared himself a presidential candidate. This was challenged by his deputy Jilani Popal who said this has not been decided by the proper party body(Tolo TV, 4 February 2009, according to BBC Monitoring). Later in 2009, Ahady dropped out of the campaign and the party supported Nangrahar MP Mir Wais Yasini as a candidate. This temporarily soured relations between Karzai and Ahady.
(6) The leadership council contains 205 members who were elected in the general session of HIA in Kabul in 2008.
(7) Source: AAN media monitoring.
دو تا از مهم ترین احزاب سیاسی افغانستان – افغان ملت (ملت افغان) و حزب اسلامی افغانستان – انتخابات رهبری برگزار می شود در روز اول اکتبر، ملت انتخاب رهبر جدید حزب، وقت است. اگر چه هر دو طرف در کابل متعلق به دولت ائتلافی غیررسمی، آنها به تازگی عضو شده اند ائتلاف حمایت از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2014 تمیز و به موقع است. Hewad گران و عبید علی در AAN گزارش ادامه (در گزارش ها و وبلاگ ها) در مورد احزاب سیاسی افغانستان، در نتیجه و بافت از دو رویداد (با ورودی توماس Ruttig).
حزب افغان ملت – یکی از قدیمی ترین ها در کشور – انتخاب رهبر جدید در 6 کنگره خود، Stana گل شیرزاد، پیش از این دبیر کل حزب است. او به جای انور الحق احدی، وزیر تجارت و صنایع، که این حزب از سال 1995 منجر شده است. احدی، که در حال حاضر در کنگره بود، تبریک گفت جانشین او -. و تنظیم نمونه ای دیگر از انتقال رهبری انتخاب، هنوز هم مورد استثنایی در تاریخ احزاب در افغانستان (1) شیرزاد گفت AAN که او نامزد تنها برای موقعیت بوده بود پس از نه احدی، نه رئیس سابق اداره مستقل ارگان های محلی و تا کنون معاون رئیس حزب، غلام جیلانی پوپل، ایستاده برای جایگاه و دیگر نامزد انصراف به نفع شیرزاد. قبلی 5 کنگره حزب پنج سال پیش در کابل برگزار شد.
رهبر حزب جدید، Stana گل شیرزاد، 58 ساله است و در ولسوالی شیرزاد ولایت ننگرهار به دنیا آمد. علوم اجتماعی در دانشگاه کابل تحصیل کرد. پس از انجام خدمات پس از آن اجباری خود را در ارتش، او به عنوان یک معلم کار می کرد، و پس از حزب دموکراتیک خلق کودتای نافرجام در سال 1978، مهاجرت به پاکستان شده است. پس از بازگشت خود را پس از پایان رژیم طالبان، او را برای حزب خود کار می کرد و هیچ یک از مناصب دولتی را نگه ندارد. هنگام انتخاب رهبر حزب، شیرزاد سخنرانی، معرفی خود به عنوان “نه خان، نه یک مرد ثروتمند و نه قدرتمند، [اما] یک عضو از یک خانواده طبقه متوسط است. او در حمایت از برگزاری انتخابات شفاف و ‘پاک’ نتایج انتخابات سخن گفت. وی همچنین از دولت فعلی به دلیل عدم یک استراتژی جامع برای مبارزه با فساد اداری را به منظور جلب حمله کردند. او با اشاره به موشک بمباران استان کنر پاکستان اما بدون ذکر نام کشور همسایه، و افزود که افغانستان نیاز به امضای پیمان استراتژیک با کشورهای متفقین برای امنیت خود ما و ثبات است. (اعضای ملت افغانستان، با این حال، در تظاهرات ضد و پاکستان شرکت کرده بود – برای عکس ها، در “گالری” در وب سایت حزب کلیک کنید اینجا .) او همچنین در کشورهای به نام هنوز میزبانی میلیون ها نفر از پناهندگان افغان تا نه مجبور به ترک و در کابل دولت به منظور توسعه یک «برنامه روشنی برای بازگشت خود به کشور است.
حدود 1500 شرکت کننده، که شاخه های استانی این حزب انتخاب شده بود، همچنین در 41 رای از 76 نامزد، حزب علی شورا، شما، (شورای عالی) (2) – شامل پنج زن. این بود که در نشست سه روزه که در سالن لویه جرگه در کابل در 2 اکتبر آغاز شده است. آنها این موقعیت را برای چهار سال آینده نگه دارد. با توجه به قانون اساسی حزب، 41 تن از اعضای شورای عالی و رهبر حزب نه نفر از اعضای شورای اجرایی آن و دبیر حزب در روزهای آینده انتخاب کند.
کنگره همچنین اصلاح قانون اساسی حزب است. این تصمیم به تغییر نام رسمی به حزب افغان ملت ‘است. تا کنون، نام رسمی افغانستان حزب سوسیال دموکرات بود، اما آن را همیشه به عنوان “ملت افغان” شناخته شده بود، پس از چاپ و نشر ارگان آن است که موجود از زمان به اصطلاح “دهه دموکراسی” از سال 1964 تا 1973 شده است. این حزب همچنین صندلی ناظر افغانستان در (سوسیال دموکرات) سوسیالیست بین المللی از دست داده بود که آن را برای سالهای زیادی پس از سال 2001 برگزار می شود. این نیز لغو جایگاه معاون رهبر حزب. علاوه بر این، یک روش برای انتخاب نامزد ریاست جمهوری این حزب تصویب شد. در حالی که در گذشته، شورای رهبری این حزب یکی از دو نامزد انتخاب، در حال حاضر حزب منشی شورای ولایتی رای به عنوان. در آخرین روز کنگره، قدیمی و جدید رهبران حزب، احدی، شیرزاد و جیلانی پوپل، سیاست های دولت در انتخابات و آشتی ملی مورد انتقاد قرار داد، اما استقبال مجموعه ای از توافق نامه استراتژیک با دیگر کشورها به این نتیجه رسیدند.
افغان ملت حزب با فعالیت بی وقفه طولانی ترین در افغانستان (3) این بود که در سال 1966 توسط محبوب، آلمانی آموزش دیده سابق شهردار کابل غلام محمد فرهاد، (1901-1984) تاسیس شده است – شناخته شده به عنوان “مهندس” یا “بابا فرهاد “. در دوران جهاد ضد شوروی، آن را در همکاری نزدیک با پیر گیلانی جبهه ملی اسلامی افغانستان (NIFA) عمل، رهبر سابق حزب احدی رهبر NIFA پسر در قانون است.
اغلب از به عنوان یک پشتون ملی، irredentist متهم و یا حتی “مردسالارانه” حزب افغان ملت است، تلاش از سال 2001، را برای ریختن به این احساس را با تلاش برای جذب کاربران در میان غیر پشتون ها (4). اگر چه، با موقعیت کابینه احدی رهبر آن قبلی، آن است که بخشی از رییس جمهور حامد کرزی را ائتلاف دولت غیر رسمی (5) پیوسته 19 احزاب دیگر و ائتلاف، امضای “منشور دموکراسی” در اواخر ماه سپتامبر تحت به اصطلاح شورای همکاری احزاب سیاسی و ائتلاف از افغانستان که خواستار برگزاری انتخابات پاک و نقش بیشتری برای احزاب سیاسی است.
در مقابل، حزب اسلامی افغانستان (HIA) – یکی از احزاب عمده مجاهدین اسلامگرا ( tanzim ) در کشور است که به جنایات جنگی متعدد و نقض حقوق بشر در طی جنگ های داخلی از 1980s و 1990s مرتبط – دوباره انتخاب رهبر فعلی آن است. در طول تجمع خود را رهبری شورای (6) در تاریخ 3 و 4 اکتبر، وزیر اقتصاد، عبدالهادی ارغندیوال، نگه داشته دست بالا بیش از مولوی سرفراز، فرمانده حزب سابق از ننگرهار و عضو رهبری حزب، و مهندس محمد خان، MP سابق غزنی. هر سه نامزد از درون و توسط بنیانگذاران حزب شورای نامزد دریافت جایزه شده بود. عضویت در این شورا مورد نیاز برای تبدیل شدن به رهبر حزب است. ارغندیوال برای دو سال آینده انتخاب شد. 35 کاندیدان نیز برای 21 کرسی در شورای اجرایی نامزد دریافت جایزه شد، نتایج این انتخابات هنوز اعلام نشده است.
ارغندیوال، در یک سخنرانی پس از انتخاب مجدد خود را در تاریخ 4 اکتبر، اعلام کرد که این حزب را نامزد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری 2014 معرفی. با این حال، او را نگه داشته و گزینه باز کردن برای مذاکره با گروه های دیگر به منظور پیدا کردن یک مدعی مشترک. رئیس جمهور، با این حال، به نظر می رسد به جانشین از خانواده خود را ترجیح می دهند .
حزب اسلامی نیز بخشی از دولت ائتلافی غیررسمی کرزی و احتمالا نفوذ ترین حزب سیاسی وجود دارد، با تعدادی از وزیران و جناح قوی (غیر رسمی) در مجلس ولسی جرگه. یکی از جناح حزب، به رهبری گلبدین حکمتیار، دومین گروه در شورش جاری است. در اواسط سپتامبر، آن را ادعا کرد مسئولیت بمب گذاری انتحاری در کابل انجام شده توسط یک زن که منجر به کشته شدن 12 نفر. این به اعضای جناح کابل از حزب به رهبری فاصله خود را از جناح حکمتیار در قوی ترین واژه ها تا کنون بین دو طرف استفاده می شود هنگامی که عضو حزب و سابق MP، عبدل جبار Shulgari، گفت: به نقل از: “پس از این حمله وجود دارد یک شانس بزرگ برای حزب اسلامی [SIC – هنوز هم با استفاده از همان نام برای مذاکره با دولت افغانستان خواهد بود. این بمباران در حال حاضر نشان داده است ملت افغان است که حزب اسلامی در حد متوسط است که آنها فکر آن بود. این حمله به ارمغان می آورد پرسش های بسیاری در ذهن مردم و پرسش های بسیاری در مورد اعتبار حزب اسلامی را افزایش می دهد. این هنوز هم کوتاه می گیرند، با این حال، فاصله رسمی توسط رهبری حزب است.
در آنچه به نظر می رسد مثل یک تصادف، رئیس جمهور کرزی نیز علنا در مورد انتخابات در یک کنفرانس مطبوعاتی در کابل در 4 اکتبر برگزار شد، صحبت کرد. تلاش برای پخش نگرانی هایی است که او ممکن است به ریاست جمهوری می چسبد و جدول زمانی برای انتخابات را تغییر می دهند، او اعلام کرد که “انتخابات برگزار شود قطعا، 100 درصد و در زمان،” هیچ شرایطی، ناامنی یا «تبلیغ خارجی، جلوگیری از رای دادن. او اضافه شده است که، “در سال 2014، زمانی که مدت من منقضی، من نمی خواهد می شود رئيس جمهور قانونی افغانستان حتی برای یک روز،” و که “هر انتخابات، حتی اگر آن را به ناقص، است بهتر از دولت غیر قانونی” است.
این در تضاد است، با این حال، بیانیه ای از معاون اول رئیس جمهور مارشال محمد قاسم فهیم ساخته شده در تاریخ 9 سپتامبر، در روز شهادت احمد شاه مسعود. او گفت: وجود دارد که در یک موقعیت مانند فعلی برگزاری انتخابات پاسخگو و فراگیر است، که در آن تمام افغانها می تواند رای “، خواهد بود غیر ممکن است و آیا حکومت نه از به تعویق افتادن انتخابات ریاست جمهوری آینده است. (7) باقی مانده است دیده می شود آیا رئیس جمهور بیانیه روشن شدن نهایی از این مسائل است.
(1) آمادگی احدی به مرحله پایین نیز ممکن است به اولویت رییس جمهور کرزی که اعضای کابینه دارای عضویت در حزب در ارتباط است.
(2) اعضای شورای عالی عبارتند از:
عبد صبور خدمت، غلام جیلانی پوپل، مهندس حمیدالله Qalandarzai (معاون سابق وزیر ارتباطات و والی خوست)، دکتر غلام فاروق Miranai، دکتر محمد رحیم Pashtunyar (او یک بار به رهبری یک گروه جدایی طلب چپ، نام ولسی ملت است که با حزب اصلی پس از سال 2001 به پیوست)، (نامزد مجلس در سال 2010 در هرات، اما رد صلاحیت شده توسط IEC) معروف فضلی، عبد علی سروری، رحمان شاه محمد اسحاق زکی، Stanakzai Abdulsamad، عبدالحمید Namju، Faridullah حسام، انجنیر راز محمد فیض (MP) سابق تخار، غلام سخی Rahmanzai، فاضل خالق شینواری، میرویس احمدزی، محمد شریف، سلطانی ویس، شیر آقا سعیدی، Andalebzada اسحاق زی، محمد ایوب، نظام الدین حاجی محمد عظیم اسپین، اسحاق زی شاه ولی : Sarbeland خان، محمد نعیم، محمد جان ناصری، دکتر نسیم، محمد اسحاق دقیق، دکتر احمد شاه Zamanzai، حبیب رحیم، احمد شاه احمدزی، محمد کبیر رحمانی، آجر خان، دکتر عبدالقیوم عارف، رفیع الله رفیع (به خوبی تحلیلگر سیاسی شناخته شده و نویسنده) و (پنج زن) رویا صافی Zarmina، نوریا آریایی، Watanpal روشن و Zeba صفا.
(3) یکی دیگر از جناح، در حال حاضر به نام ملی ملت افغانستان حزب پیشرو ( د افغان ملت Mottaraqi Gund ملی ) به رهبری شمس اجمل، پسر شمس-UL-هدا شمس، بنیانگذار مرحوم این جناح وجود دارد . آن را به عنوان یک حزب در افغانستان ثبت شده است، فعال است اما با این وجود.
(4) در مصاحبه با تلویزیون طلوع (منبع: مانیتورینگ بی بی سی) در آوریل 2009، احدی گفت: «حزب ملت افغانستان برای همه افغانها است. […] من به شدت رد این ادعا که حزب افغان ملت تنها حزب پشتون ها است. […] ما باید از تمام گروه های قومی است. دفاتر ما در بامیان و دایکندی. بسیاری از برادران هزاره و خواهران در این حزب وجود دارد. ما تا به حال یک گردهمایی بزرگ روز دیگر و بیش از 3،000 عضو آن حضور داشتند. […] علاوه بر این، ما باید بسیاری از اعضای ازبک. من فکر می کنم ما باید بیشتر در رستاق منطقه در ولایت تخار در شمال شرق] از هر طرف دیگر. در حال حاضر طرفداران زیادی در سرپل و بدخشان. در حال حاضر بسیاری از دوستان تاجیک.
(5) قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2009 (و پس از نشانه های اولیه که کرزی ممکن است اجرای دوباره)، احدی بود پایین پا به عنوان وزیر امور مالی کرزی اعلام کرد و خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده است. این معاون خود را جیلانی پوپل گفت که این به بدن شخص مناسب (تلویزیون طلوع، 4 بهمن 2009، با توجه به نظارت بی بی سی) تصمیم نگرفته شده است به چالش کشیده شد. بعدها در سال 2009، احدی از مبارزات انتخاباتی کاهش یافته است و حزب ننگرهار MP میر ویس یاسینی به عنوان یک نامزد است. این به طور موقت soured روابط میان کرزی و احدی.
(6) شورای رهبری شامل 205 عضو است که در جلسه عمومی HIA در کابل در سال 2008 انتخاب شد.
(7) منبع: AAN نظارت بر رسانه ها.
برچسب گذاشته شده توسط با: افغانستان ، دموکراسی ، دولت
دسته بندی موضوعی: افغانستان ، چشم انداز سیاسی
Revisions:
This article was last updated on 9 Mar 2020
Tags:
Democratization
Government
